Dutch
Hallo! Mijn naam is Sara, ik ben 26 en werk bij Byewaste als designer. Net zoals Tommaso en Riccardo, ben ik ook Italiaans. Ik woon momenteel in Turijn, waar ik een masteropleiding Systemic Design volg aan de Politecnico van Turijn.
Ik studeer nu 7 jaar design, maar mijn passie ervoor begon eigenlijk al toen ik veel jonger was. Toen ik 12 jaar oud was, herinner ik me dat ik een "Eclipse" lamp (1976) van Vico Magistretti als verjaardagscadeau wilde hebben, omdat ik deze in een tijdschrift zag en het me erg intrigeerde. Ik had geen idee dat het een beroemd designproduct was, maar ik denk dat de grappige naam en unieke vorm mijn nieuwsgierigheid opwekten.
Daarnaast houd ik erg van kunst en geschiedenis, daarom breng ik mijn weekenden meestal door met het bezoeken van musea in de stad. Ik ben ook een boek- en filmliefhebber.
Ik ben verantwoordelijk voor de algehele flow en interface van onze digitale platforms (de app en web-app), wat betekent dat ik de interacties en de aspecten van onze service ontwerp om de gebruikerservaring zo functioneel en plezierig mogelijk te maken. Daarom werk ik ook nauw samen met het ontwikkelteam. We combineren gedrags- en technische kennis om een tool te bouwen die eenvoudig in gebruik is.
Afgelopen zomer heb ik deelgenomen aan een workshop van een week waarin we samen zouden werken met een start-up waar we niets van af wisten. Omdat de workshop werd gepromoot door de universiteit, deden ik en enkele andere studenten mee en werden we gevraagd om de uitdaging aan te gaan die het bedrijf ons zou geven.
Op de eerste dag van de challenge ontmoette ik Tommaso en hoorde ik over het interessante concept van Byewaste. Ik had meteen een goede indruk van hem en ik voelde dat Byewaste een mooie kans voor mij was om iets zinvols te doen.
Uiteindelijk vroeg Tommaso me om me bij het team te voegen en de ideeën die we tijdens de workshopweek bedachten verder te ontwikkelen, en ik had niet enthousiaster kunnen zijn!
Eerlijk gezegd zie ik Byewaste als een uitdaging voor de toekomst. We horen meestal dat er dringend behoefte is aan innovatieve oplossingen om de planeet te helpen, maar zodra die worden geïmplementeerd, lijken mensen niet bereid hun gewoonten te veranderen.
Met Byewaste wilde ik bewijzen dat verandering mogelijk en zelfs gemakkelijk kan zijn. Het idee om mensen een hulpmiddel voor het dagelijks leven te bieden dat hen kan helpen bij hun afvalbeheer, lijkt mij een zeer relevante oplossing. Daarom is mijn motivatie om werkzaam te zijn voor Byewaste om mensen te kunnen bewijzen dat ze met weinig moeite daadwerkelijk een impact kunnen maken.
Ik ben blij dat het Byewaste-team bestaat uit mensen van over de hele wereld. De meeste teamleden met wie ik regelmatig contact heb, komen uit andere landen dan Italië, dus ik heb de mogelijkheid om te leren van hun achtergrond en ervaringen.
Het is geweldig om samen te werken en onze perspectieven uit te wisselen, omdat het product hierdoor keer op keer kan verbeteren, en dit is het soort interactie dat ik het leukst vind.
Eerlijk gezegd ben ik geen grote fan van smart werken. Vanwege de pandemie vergaderde het team uitsluitend online tegen de tijd dat ik lid werd. Deze situatie was moeilijk voor mij, omdat ik nieuwe mensen leerde kennen zonder ze persoonlijk te ontmoeten.
Ik moest dus leren hoe ik mijn werk moest managen terwijl ik ver weg was van mijn teamleden. Ik was eerst een beetje bang dat ik daardoor ontmoedigd zou raken, maar gelukkig was dit niet het geval. Het team was en is nog steeds zo geweldig dat ik me altijd gemotiveerd ben blijven voelen.
Omdat ik denk dat we moeten stoppen met het beschouwen van afval als "afval" en daarmee bedoel ik dat we moeten stoppen met het zien van spullen als "verloren".
In plaats daarvan kunnen we het voorwerp hergebruiken, er waardevolle materialen uit herwinnen, de hoeveelheid afval verminderen en zowel grondstoffen als energie besparen. Als we op de juiste manier recyclen, gaan we er niet langer vanuit dat iemand anders het probleem wel oplost. Ik denk dat het echt een kwestie van onze houding is.
Het is natuurlijk onze rol om mensen aan te moedigen om hun gedrag te veranderen, maar het is belangrijk dat de noodzaak van deze verandering wordt erkend, aangezien we niet in een wereld leven met oneindige natuurlijke hulpbronnen.
Omdat ik een beginnend fotograaf ben, heb ik een paar weken geleden een tweedehands Canon reflexcamera gekocht. Deze soort camera’s zijn vrij duur en ik wilde geen geld verspillen aan een gloednieuwe camera die ik misschien niet eens goed kon gebruiken (omdat ik pas net begonnen ben met deze nieuwe hobby).
Ik besloot contact op te nemen met een plaatselijke doorverkoper om op zoek te gaan naar een tweedehands digitale camera. Op deze manier kon ik ook de originele eigenaar van de Canon waarin ik geïnteresseerd was ontmoeten, die me nog wat tips gaf over hoe ik het meeste uit de camera kon halen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de camera in perfecte staat werd bewaard. Ik had niet blijer met mijn aankoop kunnen zijn!
Ik heb echt het gevoel dat ik de levensduur heb verlengd van de camera die ik heb gekocht. Verder zal ik de tips van de vorige eigenaar zeker onthouden. Dit voegt echt een unieke waarde toe aan de aankoop.
Zonder twijfel de keer dat ik vanuit Brazilië terug verhuisde naar Italië! Ik heb een jaar in Curitiba gewoond en ik moest al mijn spullen inpakken toen ik het land weer ging verlaten. Ik had veel extra spullen zoals kleding en huishoudelijke artikelen verzameld die ik had gekocht toen ik in het land aankwam, maar die ik helaas niet mee kon nemen.
Ik weet zeker dat een dienst als Byewaste me had kunnen helpen om te voorkomen dat deze spullen in de prullenbak zouden belanden toen ik besloot om ze achter te laten in het appartement waar ik verbleef. Ik weet nog steeds niet waar deze spullen uiteindelijk terecht zijn gekomen. Aangezien veel spullen nog in een goede staat waren, weet ik zeker dat ik ze aan lokale tweedehandswinkels had kunnen schenken - en Byewaste zou me de moeite en tijd hebben bespaard die nodig was om dit te doen.
Ik woon momenteel in een grote stad, dus ik neem vaak het openbaar vervoer. Daarnaast gebruiken mijn huisgenoot en ik de wasmachine niet vaker dan één keer per week. Jaren geleden heb ik een blikken waterfles gekocht om te voorkomen dat ik onderweg plastic waterflessen moet kopen en ik ben ook gestopt met het gebruiken van plastic tassen bij het boodschappen doen. Daarnaast koop ik geen nieuwe kledingstukken meer omdat ze “trendy” zijn.
Zoals je kunt zien zijn dit allemaal kleine gewoontes, maar ze maken op de lange termijn een groot verschil voor het milieu.
Een van mijn persoonlijke doelen is om meer zelfgemaakte recepten te leren. Ik denk dat het zelf produceren van dingen een van de meest fundamentele manieren is om duurzamer te leven. Denk maar aan de hoeveelheid plastic of kartonnen verpakkingen die bespaard kan worden als we minder consumptiegoederen zouden kopen.
Soms zijn er maar een paar eenvoudige ingrediënten nodig om thuis voedsel te produceren. Als ik in de supermarkt ben, heb ik het gevoel dat ik vaak bewerkte voedingsmiddelen koop die thuis gemakkelijk kunnen worden nagemaakt. In plaats van dat te doen, zou ik liever onbewerkt voedsel kopen van lokale markten. Ik ben er ook vrij zeker van dat ik op deze manier meer voldoening zou vinden in het koken zelf.
